Εναρμονίστητε....Τόσο απλά

Κάποτε, παλιά, πολύ παλιά, το 2007, στα πλαίσια μιας εβδομάδας σεμιναρίων, ήρθαν στη δραματική σχολή δύο φοβεροί δάσκαλοι -μα φοβεροί δάσκαλοι- μουσικοί, να μας κάνουν σεμινάριο ρυθμού στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Η αλήθεια είναι ότι το βαριόμουν παρά πολύ. Και δεν μπορούσα να καταλάβω σε τι θα μπορούσε να μας οφελήσει η γνώση του ρυθμού σε αυτές τις τέχνες.

Μας έβαλαν να δούμε απόσπασμα από μια ταινία, χωρίς ήχο. Όντως, έβλεπες τους ηθοποιούς να περπατάνε, να μιλάνε, αλλά εμείς τίποτα. Δεν ακούγαμε, λέμε! Αμέσως μετά, μας την έβαλαν ξανά με ήχο. Ακούγαμε τα λόγια και το μουσικό ´χαλί´ της σκηνής. Τότε κατάλαβα, πρώτον ότι είναι θρίλερ και δεύτερον ότι η μουσική δημιουργεί ατμοσφαιρα ή ακόμα, της δίνει βάθος και ένταση!
Πολύ ψιλά γράμματα αυτά για μένα. Αλλά μου έμεινε! Και είπα μέσα μου, τελικά, κόιτα πως μια απλή μελωδία μπορεί να αλλάξει την αίσθηση! Έκανα μόνη μου και αλλά πειράματα. Έβαλα στο βουβό μια κωμωδία και άκουγα Μπαχ (αχ). Τι ήταν αυτό; Μετά έβαλα ένα δράμα και άκουγα τη μουσική του Μπένι Χιλ. Τρέλα!

Τότε κατάλαβα (εγώ, που νόμιζα ότι το ντο ρε μι είναι μια λέξη) πόσο μεγάλη είναι η σημασία του μουσικού στις παραστατικές τέχνες. Κι ας μην έχει συνθέσει κάποιο κομμάτι. Κι ας έχει ασχοληθεί μόνο με το ρυθμό. Ακόμα κι ένας ήχος, μπορεί να είναι... δεν ξέρω... κάτι. Αντί μουσικής, μπορεί να υπάρχουν φυσικοί ήχοι από το σώμα, κάποια  μέταλλα, ένα χτύπημα στον τοίχο, ένα τσαλάκωμα του χαρτιού, η μέση μου να τσακίζεται στο πάτωμα...δεν ξέρω.

Ο μουσικός στο θέατρο είναι από τους ποιο βασικούς συντελεστές. Ο τρόπος με τον οποίο ´ακουεί´ τις πρόβες και το έργο, γίνονται ένα μουσικό ένδυμα για την παράσταση.  Είτε αυτό είναι μουσική παραγωγή, είτε επιμέλεια. Αυτό που βλέπω, τονίζεται μαγικά από αυτό που ακούω. Τόσο απλά και τόσο πολύπλοκα.

           Κατερίνα ΜΠΙΜΠΗ            γεννήθηκε στη Μελβούρνη ώρα πρωινή με ούριο άνεμο. Σπουδάζει Θεατρολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Πειραϊκού Συνδέσμου. Ασχολείται με το θέατρο απο το 1999. Μια χρονιά πριν την αλλαγή της χιλιετίας. Είναι εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού απο το 2004. Εχει παίξει σε πολλές παραστάσεις όπως ´Η γυναίκα της Ζάκυθος´ σκην. Κ. Μιχελή , ´Bells´ σκην. Α. Ρεβή, ´Brokenvile´ σκην. A. Juan, ´Οδύσσεια ´ σκην. Μ. Βαρδάκα, ´Όπερα  στη σοφίτα ´ σκην. Σ. Παντουβάκη, ´Εσύ και τα σύννεφά σου ´ σκην. Μ. Βαρδάκα, ´Ό εγωιστής γίγαντας´ σκην. Γ. Κόκκινος, ´Ό κήπος με τις 11 γάτες´ σκην. Γ. Κόκκινος κ.α. Διδάσκει και σκηνοθετεί στα Theater Labs απο το 2015.