Το αριστούργημα του Ασγκάρ Φαραντί, βραβευμένο με Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, Χρυσή Σφαίρα και Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Μια ταινία ορόσημο του σινεμά του 21ου αιώνα που αντιπροσωπεύει δικαίως το ιρανικό σινεμά.
Η Σιμίν θέλει να φύγει. Ο Ναντέρ είναι δέσμιος του άρρωστου πατέρα του και δε θέλει να τον αφήσει μόνο. Έτσι χωρίζονται, και η κόρη τους, ελπίζοντας να γυρίσει γρήγορα η μητέρα της, μένει προσωρινά με τον Ναντέρ. Ανήμπορος να φροντίσει τον γέρο πατέρα του, ο Ναντέρ προσλαμβάνει μία γυναίκα για να τον περιποιείται. Αυτό που δεν ήξερε είναι ότι αυτή η γυναίκα δούλευε χωρίς την άδεια του συζύγου της και ότι ήταν έγκυος. Ή μήπως το ‘ξερε;
Χωρίς να το καταλάβει ο Ναντέρ αιχμαλωτίζεται σε έναν ιστό από ψέματα και κοινωνικές αντιδικίες που καταστρέφουν τη ζωή, τα όνειρά του αλλά και την εικόνα του στα μάτια της κόρης του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου